สงครามโลกครั้งที่สอง:อิตาโล บัลโบ (อิตาลี: Italo Balbo; แฟร์รารา, 6 มิถุนายน ค.ศ. 1896 – ทูบลัก, 28 มิถุนายน ค.ศ. 1940) เป็นผู้นำกลุ่มพวกชุดดำ(Camicie Nere, or CCNN)ของอิตาเลียนที่ทำหน้าที่เป็นจอมพลอากาศแห่งอิตาลี(Maresciallo dell'Aria) ผู้สำเร็จราชการแห่งลิเบีย ผู้บัญชาการทหารแห่งอิตาเลียนแอฟริกาเหนือ(Africa Settentrionale Italiana, หรือ ASI), และ"ทายาทโดยตรง"ของผู้นำเผด็จการอิตาลี เบนิโต มุสโสลินีภายหลังจากทำหน้าที่ในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง บัลโบได้กลายเป็นผู้นำองค์กรฟาสเช่ในแฟร์ราราที่เป็นบ้านเกิดเมืองนอนของเขา เขาเป็นหนึ่งในสี่คนผู้ร่วมก่อตั้งที่สำคัญ(Quadrumviri del Fascismo)ของการเดินขบวนสู่โรมที่ทำให้มุสโสลินีและพวกฟาสซิสต์เถลิงอำนาจในปี ค.ศ. 1922 พร้อมกับ มิเชล เบียนคิ, เอมีลีโอ เด โบโน และ Cesare Maria De Vecchi ในปี ค.ศ. 1926 เขาได้เริ่มงานในการสร้างกองทัพอากาศราชอาณาจักรอิตาลี และมีบทบาทสำคัญในการบินกลายเป็นที่นิยมขึ้นในอิตาลี และส่งเสริมด้านการบินของอิตาลีไปทั่วโลก ในปี ค.ศ. 1933 บางทีอาจจะช่วยบรรเทาความตึงเครียดรอบๆตัวเขาในอิตาลี เขาได้รับหน้าที่เป็นผู้ปกครองในอิตาเลียนลิเบีย ที่เขาได้อาศัยอยู่ตลอดช่วงชีวิตที่เหลืออยู่ บัลโบเกลียดชังต่อพวกต่อต้านชาวยิว[1] เป็นผู้นำในกลุ่มฟาสซิสต์เพียงคนเดียวที่คัดค้านมุสโสลินีในการเป็นพันธมิตรกับนาซีเยอรมนี[2] ในช่วงต้นของสงครามโลกครั้งที่สอง บัลโบถูกสังหารโดยเหตุบัญเอิญโดยการยิงพวกเดียวกันเอง เมื่อเครื่องบินที่เขานั่งถูกยิงตกจากน่านฟ้าเหนือเมืองทูบลักโดยปืนต่อต้านอากาศยานของอิตาลีที่ระบุเครื่องบินของเขาผิดพลาด[3]